امام على علیه السّلام فرمودند:
لا تَتِمُّ مُرُوَّةُ الرَّجُلِ حَتّى: يَتَفَـقَّهَ فى ديـنِهِ، وَ يَقْتَصِدَ فى مَعيشَتِهِ، وَيَصْبِرَ عَلى النّائِبَةِ اِذا نَزَلَتْ، وَ يَسْتِعْذَبَ مَرارَةَ اِخْوانِهِ؛

مروّت آدمى كامل نمى شود مگر هنگامى كه: 1. در دين خود دانا شود، 2. در زندگى خود، ميانه روى پيشه كند، 3. اگر مصيبتى بر وى وارد آمد، صبر كند، 4. و اگر برادرانش را در سختى ببيند، احساس تلخى كند. .
[بحار الانوار ج 78 ص 16.]